உதிரத்தில் உனை ஊற்றி
உன் பெயரை எனில் ஏற்றி
உள்ளார்ந்த அன்பினாலே
ஊமையாய் வலம் வந்தேன்...
எத்தனை திங்கள் என்று
எனக்கேதும் புரியவில்லை
எதிர்பார்க்காமல் என்னால்
இருக்கவும் முடியவில்லை..
நினைத்த மாத்திரத்தில்
கலைத்து விட இது கருவுமல்ல
கசக்கி எறிந்து விடவோ
இது காகிதமும் அல்ல....
நினைவோடும் உயிரோடும்
ஒன்றாகி விட்ட உரு...!
ஏனோ உன் நிம்மதிக்காய்
என்னெதிரில் நீ இருந்தும்
எவரோ போல் நானிருந்தேன்...
என்னை அசைய விடாமல்
எதிர்த்து நிற்கும் காதலிடம்
நான் என்ன சொல்லி
இசையைச் செய்வேன்...
உணர்வில் கலந்த உறவை
உயிராய் மாறி விட்ட திருவை
உனது நிம்மதிக்காய் ஒன்றும்
இல்லாதது போல் இன்று நான்..!
...அன்புடன் ஆனந்தி
